Κείμενο για την νέα χρονιά
ΣΤΗ ΛΕΣΧΗ ΤΟΥ ΑΠΘ ΘΑ ΤΡΩΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΔΩΡΕΑΝ
Την προηγούμενη χρονιά παρατηρήσαμε όξυνση της επιθετικότητας εκ μέρους των πανεπιστημιακών αρχών και της διοίκησης της λέσχης. Οι φοιτητές/τριες πιέζονταν ακόμα περισσότερο να αιτούνται κάρτες σίτισης και να επιδεικνύουν το πάσο τους. Η πίεση αυτή εντεινόταν με την παρουσία φυλάκων και κατέληγε να δημιουργεί κλίμα εκφοβισμού σε συνδυασμό με τις τραμπούκικες και ειρωνικές συμπεριφορές που κλιμακώθηκαν από μέρους τους.
Σε αντίθεση με πέρσι, η διαδικασία εδραίωσης του ελέγχου, φαινομενικά, δεν έχει ξεκινήσει ακόμα, ωστόσο έχουμε παρατηρήσει κάποια πρώτα δείγματα προσπάθειας επιβολής του, όπως το αίτημα έκδοσης κάρτας σίτισης και επίδειξης πάσο. Η συνθήκη αυτή δεν μπορεί να ιδωθεί ανεξάρτητα από τις πρόσφατες δηλώσεις της πρυτανείας για πλήρη έλεγχο σε όλους τους χώρους του πανεπιστημίου και αποκλεισμό όσων δεν είναι φοιτητές/φοιτήτριες του ΑΠΘ, καθώς ο χώρος της λέσχης αποτελεί μέρος του πανεπιστημίου και των συσχετισμών του.
Όσον αφορά την κάρτα σίτισης, αυτή χρησιμοποιείται στρατηγικά από τη διοίκηση για την δικαιολόγηση των όποιων ανεπαρκειών αφορούν τη σίτιση μας και τη νομιμοποίηση των αποκλεισμών. Το επιχείρημα πως η χρηματοδότηση της λέσχης σχετίζεται με τον αριθμό των αιτήσεων καρτών σίτισης, αποτελεί απλώς επίφαση, που μετατοπίζει την ευθύνη της σίτισης στους φοιτητές/ τριες. Όταν, λοιπόν, εμπεδωθούν και συγκεκριμενοποιηθούν οι αποκλεισμοί, εντός κι εκτός φοιτητικής κοινότητας, η διοίκηση θα μπορεί να αποποιηθεί την ευθύνη, ανάγοντας την στον ανεπαρκή αριθμό καρτών σίτησης. Στόχος τους είναι όποιος/α δεν πληρεί τα κριτήρια ( πχ οικονομικά, χρονικό όριο σπουδών κ.α.), να μην τρώει ή να αναγκάζεται να πληρώσει αντίτιμο, όπως συμβαίνει στην λέσχη του ΠΑΜΑΚ και στις υπόλοιπες της Ελλάδας.